Trichotillomania

perapa · Wysłany: Luty 9, 2011, 3:04 pm Temat postu:

Mi psycholog mowi, ze myslenie o smierci jest czasem potrzebne i wcale nie ma w tym nic zlego. Czasem nie radzimy sobie z problemami i potrzebujemy takiego jakby ukojenia w mysleniu o tym, ze "jest takie wyjscie". I to nas uspokaja i taka ma funkcje. Gorzej, gdy te mysli zaczyna nas przesladowac, boimy sie ich, boimy sie zostac sami np w domu bo nie wiem do czego mozemy byc zdolni. No ja niestety po czyms takim trafilam do szpitala, bo przeciz nikt nie mogl mnie pilnowac 24h na dobe Sad

Ale dostalam leki, poczulam sie lepiej i bylo dobrze Wink

Tak wiec trzeba sie wszystkiemu co sie z nami dzieje przygladac, kontrolowac a gdy dzieje sie cos z czym sobie nie radzimy-szukac pomocy.

Ruby · Wysłany: Luty 18, 2011, 9:02 pm Temat postu:

No mi wczoraj psychiatryczka wyprała mózg. Ta to zawsze jak mi coś powie to ma zagwozdkę przynajmniej na tydzień. W kwestii leków postanowiła nic nie zmieniać. Stwierdziła, że próbuję ukarać samą siebie. I zaplątałam się jak to określiła "w kole agresywno sado-masochistycznym" bag

Mam jedną nierozwiązaną sprawę, którą muszę załatwić i nawet nie zdawałam sobie z tego z prawy do czasu rozmowy z lekarką. Zastosowała technikę kopania leżącego i zaczęła mi tym bardziej wmawiać, że jestem beznadziejną bo jak to ujęła "przecież uwielbiam się umartwiać". W tym co mi powiedziała wczoraj miała dużo racji. Czasami się zastanawiam ile razy trzeba zrobić krok w tył, żeby ruszyć w przód zdegustowany

eicco.0 · Wysłany: Luty 20, 2011, 9:16 pm Temat postu:

Człowiek tak naprawdę nie chce umierać. On chce, by się skończyly jego problemy... Chociaż, ja też mam chwile, by skończyć ze sobą... Też stoje w miejscu. I nie mam pomocnej dłoni, która by mnie trochę podniosła z tego dołka. Ale nie biore żadnych leków. Boje sie ich... Chemia i tyle Wink

perapa · Wysłany: Luty 20, 2011, 10:29 pm Temat postu:

chemia, ale czesm bez niej czlowiek po prostu by nie funkcjonowal.
Ja juz bylam w takim stanie, ze bylo mi wszystko jedno co mi podadza, byleby ten bol sie skonczyl bo inaczej sama bym z nim skonczyla Crying or Very sad

No i podali leki, ale za malo i za pozno i wyladowalam w psychiatryku, no a tam jak wiadomo, kolorowo nie jest, choc gdy wspominam pomoc lekarzy i psychologow stamtad to az mi serce sciska z wdziecznosci.
Ja dwa lata temu nie sadzilam, ze kiedykolwiek bede miala w ustach tabl uspokajajaca a co dop ze bede w psychiatryku Shocked

Tak wiec nigdy nie mowmy nigdy Wink

A Twoje zachowanie Ruby doskonale rozumiem, mi nie raz psycholog da tyle do myslenia co do moich manewrow, ktorych nawet czesto sama bym nie dostrzegla. Np ostatnie pol roku non stop na cos choruje-najpierw chirurgia i kolonoskopia, potem ostopeda i jak nie bole kregoslupa to problem z barkami i chodzenie na temblaku, teraz okazuje sie, ze mam osemki do dlutowania, bo przy okazji robienia stg kregoslupa wyszlo ze leza poziomo wiec nigdy sie nie wyrzna, no i tydzien temu sie dowiedzialam-jeszcze problemy ginekologiczne, skierowanie na usg piersi i narzadow rodnych bo podejrzenie groznych zmian.
Noz kuźwa, ile mozna?? I to wszystko w ciagu ostatnich kilku miesiecy.
Jak to relacjonowalam psycholog na biezaco to ostatnio skwitowlaa, ze to za duzo jak na tak krotki odstep czasu. Uzyla okreslenia w rodzaju "samoniszczenia sie organizmu", celowego samokarania, ale na poziomie nieswiadomym, na ktorym ja nic zrobic nie moge. I cos jeszcze! Ze niby organiz nie mial wczesniej czasu energii na pokazanie ze cos go boli, bo ja sie czulam psych tak zle, ze mial inne wazne zadania a nie jakiestam bole fiz. I ze teraz kiedy ja sie czuje dobrze, to org nie musi sie skupiac na podtrzymywaniu mnie w jako takim stanie wiec moze "sobie pozwolic" na taka pierdole jak bol;) No i boli mnie wszystko po kolei, mowie do psycholog, ze mam wrazenie, ze boli mnie kazdy cm ciala, tylko w roznym czasie o sobie przypomina;)
No masakra co ta nasza psychika potrafi z nami zrobic Rolling Eyes

Ruby · Wysłany: Luty 21, 2011, 7:41 pm Temat postu:

To prawda perapo, ale nawet kiedy człowiek psychicznie źle się czuje to i fizycznie z nim padaka. Tylko u Ciebie trochę odwrotnie to występuje. No ale mam nadzieje, że jakoś wszystko Ci sie ułoży :*

eicco.0 · Wysłany: Luty 28, 2011, 4:40 pm Temat postu:

Perapo, ile masz schorzeń!!!!!!!!!!!!!!!! az ciarki mi przeszly po d...! Smile


	Trichotillomania Forum dla cierpiących na trichotillomanię i trichofagię. To choroba o podłożu obesyjno-kompulsywnym. Jeśli wyrywasz włosy i czujesz się osamotniona/ny ze swoim problemem, to jest miejsce dla Ciebie. Razem będzie nam łatwiej poradzić sobie z trich.		FAQ Szukaj Użytkownicy Grupy Galerie Rejestracja Profil Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości Zaloguj