Trichotillomania

belinda

witam.tak mam trich i przyznaje - wyrywam wlosy. po wielu latach wreszcie to powiedzialam. i boje sie tez,czy ktos to uslyszy.... bo ja nie chcialam sobie tego uswiadomic bardzo dlugo.a teraz jestem w punkcie ,ze nie wiem co dalej.. sila woli nie wystarczyla, dalej wyrywam i to chyba wiecej nawet .wyrywam we wszystkich mozliwych sytuacjach, nawt publicznie zdarza mi sie siegac i wyrywac. potem zbieram i chowam te wyrwane wlosy do kieszeni albo od razu wyrzucam aby ukryc dowody zbrodni,mam potworne wyrzuty gdy je widze wiec musze je pozbierac i wyrzucic.potem siadam i znowu wyrywam i tak od lat.. nie wiem co dalej..

Ruby · Wysłany: Sierpień 8, 2012, 12:45 pm Temat postu:

Hej Belinda

Dobrze, że do nas dotarłaś Smile

Jak sama przyznałaś sama sobie z tym nie poradzisz, więc wyjściem jest wizyta u psychiatry bądź psychologa, chociaż polecałabym psychiatrę. On może skierować Cię na psychoterapie. Myślę, że powoli powinnaś też zmieniać podejście do trich. To choroba, nie możesz siebie winić za coś, na co w dużej mierze nie masz wpływu. Samo wyrywanie jest często objawem czegoś co siedzi w psychice i czego sami nie raz nie potrafimy dostrzec. Dlatego rozważ wizytę u psychiatry.

belinda · Wysłany: Sierpień 8, 2012, 2:45 pm Temat postu:

Witaj Ruby. ech nie ulatwiasz... chyba nie to chcialam uslyszec. w zasadzie to znam swoje slabe strony i to ze zle znosze krytyke i zawsze stawiam kontre gdy trzeba przyznac komus racje- takze teraz. jestem uparta i dumna i nie znosze swiadomosci ze nie mam nad czyms kontroli a tego okropnego wyrywania nie da sie kontrolowac!!!!! okropnie mnie to wkurza !! nie jestem tu po to aby sie nad soba uzalac tylko po to aby wymienic doswiadczenia, zorientowac sie jak radza sobie z tym inni a moze nawet rozladowac napiecie , bo kiedy o tym pisze to nie wyrywam.. pozdrawiam wszystkie dumne uparciuchy!! piszcie !!

Ruby · Wysłany: Sierpień 14, 2012, 10:35 pm Temat postu:

Nikt Cię nie zmusza do pójścia do lekarza. To sugestia w dobrej wierze. Niektóre dziewczyny radzą sobie jakoś powstrzymując się przed wyrywaniem, ale ja nie jestem pewna czy to dobre rozwiązanie. Pisałam już o tym kiedyś w innym wątku. Zrobisz jak chcesz ale oczywiście zachęcam Cię do udzielania się na forum Smile

A ponieważ jesteś nowa, za pewne nie wiesz, że surowo tutaj traktuję zasady pisowni i uprzedzam, że nie zachowanie tych zasad skutkuje otrzymaniem minusa. Takie plusiki i minusiki przy każdym poście. Także proszę pamiętaj, że po kropce nowe zdanie zaczyna się od dużej litery.

Nie lubię czytać zdania - tasiemca.

Smile

belinda · Wysłany: Sierpień 17, 2012, 10:43 am Temat postu:

Witam ponownie. No tak ... Troche mi sie oberwalo za niedbalstwo. O ile brak polskich znakow moge wytlumaczyc tym , ze obecnie przebywam na praktykach za granica i korzystam z komputera ,ktory ich niestety nie posiada o tyle brak duzych liter- w ferworze poprostu o nich zapomnialam.Na wszelki wypadek przepraszam tez za bledy gdyz mam dysortografie i czasem je popelniam. To tyle na temat formy , jesli zas chodzi o tresc mam nadzieje , ze ona nie podlega ocenie. Mam troche doswiadczenia jesli chodzi o trich ( 20 lat) i troche informacji na ten temat tez. Chetnie moge sie nimi z wami podzielic. Jesli zas chodzi o terapie to tak sie sklada ,ze jestem psychologiem i z doswiadczenia wiem , ze nie zawsze jest ona skuteczna. istnieje wiele czynnikow , ktore na to wplywaja ale nie bede sie nad tym rozwodzic.To co w moim przypadku funkcjonuje najlepiej jest odnalezienie metody rozladowania napiecia i wlasciwie bezustanna praca nad soba. Zachecam wszystkich do dyskusjii. Piszcie. Pozdrawiam.

Ruby · Wysłany: Sierpień 18, 2012, 11:12 pm Temat postu:

Oczywiście, że treść nie podlega ocenie. Chyba, że są to wulgaryzmy, zresztą wszystko można przeczytać w regulaminie forum Smile

A jakie masz sposoby na rozładowanie napięcia?

eicco.0 · Wysłany: Sierpień 21, 2012, 5:54 pm Temat postu:

Hej! No to co w koncu pomoże????????????? Smile

belinda · Wysłany: Sierpień 21, 2012, 9:20 pm Temat postu:

Witam.Jak juz bylo tu wielokrotnie pisane od samego wyrywania mozna sie jakos powstrzymywac, mniej lub bardziej skutecznie, dluzej lub krocej, jednak chec wyrywania to juz co innego.Tej nie jest sie latwo pozbyc, aczkolwiek istnieja momenty gdy jej przecierz nie odczuwamy. U mnie osobiscie byl to okres ciazy i kilka miesiecy po urodzeniu dziecka.Nie wyrywalam wtedy wcale i co najwarzniejsze nie czulam takiej potrzeby. Jest to dowodem na to , ze ta choroba ma uwarunkowania hormonalne ale tez i na to ale tez troche na to ,ze jestesmy troche jak alkocholicy po leczeniu, niby nie pija ale do konca beda alkoholikami. Dobrze jest przeanalizowac sobie wszystkie sytuacje w ktorych wyrywamy i wszystkie emocje jakie wtedy odczuwamy, a przede wszystkim dobrze jest te emocje nazwac. Np. zdenerwowanie, ja osobiscie wtedy odczuwam najwieksza chec aby powyrywac, jednak nie mozna przeciez przestac sie od tak sobie denerwowac ale mozna swiadomie przerzyc ten stan i nad nim zapanowac. np wizualizujac inna emocje , pozytywna jak radosc. Gorzej gdy wyrywamy w chwilach, ktore powinny byc dla nas relaksem np. czytajac ksiazke, moze wlasnie wtedy przerabiamy cale napiecie i emocje , ktore nagromadzilismy wczesniej .Na podstawie wlasnej obserwacji wiem , ze dobrze jest mowic o tym co czujemy, nazywac to co przerzywamy a przede wszystkim nie ukrywac i udawac , ze wszystko jest ok. Latwo nie jest....

Ruby · Wysłany: Sierpień 24, 2012, 9:24 pm Temat postu:

Fak, łatwo nie jest...


	Trichotillomania Forum dla cierpiących na trichotillomanię i trichofagię. To choroba o podłożu obesyjno-kompulsywnym. Jeśli wyrywasz włosy i czujesz się osamotniona/ny ze swoim problemem, to jest miejsce dla Ciebie. Razem będzie nam łatwiej poradzić sobie z trich.		FAQ Szukaj Użytkownicy Grupy Galerie Rejestracja Profil Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości Zaloguj