Trichotillomania

TO · Wysłany: Sierpień 19, 2010, 12:32 am Temat postu: Dzieńdobry

Natrafiłam na tę stronę przez przypadek. Szukałam "magicznego" środka na porost włosów, po moim kolejnym wyrwaniu rzęs. Zaznaczam, że tylko z jednego oka. Wyglądam przekomicznie.

Myślę, że to się zaczęło już w podstawówce. Kiedy to pomalowałam rzęsy i zaczęłam palcami ściągąć z nich tusz. Dziwne uczucie. A jakie satysfakcjonujące.

Potem było coraz fajniej. Kiedy byłam chora ( a powiedzmy sobie szczerze, nie należę do zdrowych fizycznie i psychicznie osób) całe to bagno pogłębiało się.
Jednak najlepsze są komentarze mojej mutter: Jak ty wyglądasz??!! Jak łyse kolano! Myślisz, że jakiś chłopak cię zechce??!!?
Nie, ****, nie myślę.

Kto o tym wie: rodzice, rodzeństwo (najlepsze są okrzyki przy stole: Mamo, widziałaś? Znowu wyrywała sobie rzęsy!!), jeszcze parę krewniaków i najbliżsi przyjaciele. Nic im nie mówiłam. Są za bardzo spostrzegawczy.

Kiedy nie wyrywam: podczas wakacji; kiedy nie jestem wkurzona <jestem>

W gimnazjum ukrywałam to pod grubymi, czarnymi kreskami na oczach. W liceum też.

Kiedyś tłumaczyłam się mojej mamie, że to choroba psychiczna, że to jest jak obgryzanie paznokci, jak przymus. Znalazłam kilka stron w internecie o tym, które chciałam jej pokazać. Stwierdziła, że internet nie zawsze mówi prawdę.

Podsumowując, czuje niejaką ulgę. Po części dlatego, że opowiedziałam (wyżaliłam się) Wam o tym jak trichotillomania dotknęła mnie, a po części, że nie jestem sama. Dziękuję za uwagę.
A jeszcze jedno.

Mam na imię Ania i mam 17 lat .

perapa · Wysłany: Sierpień 19, 2010, 9:19 am Temat postu:

Witaj na forum Very Happy

Kurcze, zazdroszcze Ci, ze jestes taka mlodziutka, masz ogromne szanse zeby z tego g* wyjsc, tylko nie mozesz pozostac z tym sama, zwlaszcza jesli rodzina Cie nie wspiera a wrecz doluje.
Ja w Twoim wieku to bylam juz po 8-9 latach wyrywania, teraz mija14-15 i dopiero poltora roku tem wzielam sie za siebie i zglosilam do lekarza. Bardzo zaluje, ze gdy bylam nastolatka, nikt nie wiedzial, ze wyrywam a w sumie, to nic by nie zmienilo, bo i tak predzej wyslanoby mnie do dermatologa niz psychiatry czy psychologa Crying or Very sad

Musisz sobie uzmyslowic, ze nicnierobienie absolutnie nie pomoze Ci wyzdrowiec, a jak kiedys powiedzial moj psycholog "Pani trwa w petli choroby juz zbyt dlugo, zdrowienie bedzie bardzo zmudnym procesem, wieloletnim, gdyz to, co dzialo sie przez nascie lat, nie da sie wyprostowac w ciagu kilku wizyt. Co innego, gdyby trafila pani do mnie szyciej, po max kilku latach wyrywania..."

Tak wiec trzymam za Ciebie kciuki, ze podejmiesz wlasciwa decyzje i stawisz temu czola. Nie dla innych, ale dla samej siebie!!! Poprostu, zeby zylo Ci sie lepiej Smile

Ruby · Wysłany: Sierpień 22, 2010, 1:15 pm Temat postu:

Witaj Aniu na naszym forum, mam nadzieję, że znajdziesz tutaj wsparcie i zawsze kiedy będziesz mieć taką potrzebę możesz się wyżalić Smile


	Trichotillomania Forum dla cierpiących na trichotillomanię i trichofagię. To choroba o podłożu obesyjno-kompulsywnym. Jeśli wyrywasz włosy i czujesz się osamotniona/ny ze swoim problemem, to jest miejsce dla Ciebie. Razem będzie nam łatwiej poradzić sobie z trich.		FAQ Szukaj Użytkownicy Grupy Galerie Rejestracja Profil Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości Zaloguj