Trichotillomania

Zosia

Czołem, jestem Zosia i cierpię na trichotillomanię od 13 roku życia. Mam teraz 28 lat i przechodzę okresy większej i mniejszej samokontroli, jak na razie siedzę w dołku. Mój przypadek polega na wyrywaniu włosów z czubka i tylnej części głowy, oraz na obgryzaniu cebulek. Próbowałam już psychologa, chodziłam do bardzo miłej pani przez trzy lata, korzystałam też z pomocy psychiatry, która przepisywała mi antydepresanty i leki przeciwpsychotyczne. Niestety ani jedno, ani drugie nie podziałało, więc zarejestrowałam się na Waszym forum, szukając pomocy.

Moja trichotillomania wiąże się z alkoholizmem, jak wypiję puszczają mi hamulce i zaczynam wyrywać. Golenie głowy nie pomaga, bo wtedy sięgam po pęsetę. A alkoholizm też wiąże się z moim zaburzeniem, zaczęłam pić jak zrozumiałam, że maltretowane od lat włosy już nigdy nie odrosną. Na czubku głowy mam łysy placek, który nie zagęszcza się, mimo często wielomiesięcznych przerw w wyrywaniu. Mam chłopaka-narzeczonego, z którym mieszkam i który niestety nie pomaga mi w kontroli, denerwuje się tylko na mnie jak wyrwę sobie włosy i nie odzywa się do mnie. Mówi, że go zdradziłam, nazywa mnie pijaczką. Nie wiem już co robić, jak piszę tego posta, to łzy lecą mi z oczu ciurkiem.

Używam peruki, na którą chłopak też patrzy krzywo, bardzo go ona drażni. Chciałby, żebym zapuściła włosy, ale jak mi podrastają, to głowa zaczyna swędzieć mimo codziennego mycia i moje myśli natychmiast idą w stronę wyrywania. Myślałam o przeszczepie włosów, ale boję się, że te przeszczepione włosy też wyrwę i wszystko pójdzie na marne.

Dobra, rozpisałam się tu a przecież jest tyle innych tematów w których mogłabym to wszystko zawrzeć. Tak czy inaczej cześć, w momentach mniejszej kontroli liczę na Wasze wsparcie a w większej postaram się Wam pomóc. Smile

nan.si · Wysłany: Wrzesień 21, 2014, 6:32 pm Temat postu:

Witamy na forum Zosiu Smile

Ah czytając tą historię, moje dawne życie mi się przypomniało, tyle ze zamiast alkoholu, obżerałam się.
Doskonale Cię rozumiem. Ja też przechodziłam przez to piekło i mam nadzieję (odpukać), że nie wróci to do mnie.
Może spróbuj jeszcze raz do innego psychiatry iść. Widać po Twoim poście, że jesteś w głębokiej depresji. Z jakiego miasta jesteś? Ja z Wrocławia i powiem Ci, że opiekę medyczną (psychiatra+psycholog) mam wzorową.
Więc naprawdę, sama tego nie zwalczysz. Pozdrawiam i zyczę powodzenia Smile

Kasiaczek · Wysłany: Wrzesień 23, 2014, 1:28 pm Temat postu:

Cześć Zosiu,
ja tylko napiszę, że faktycznie Twój przypadek nie jest łatwy...i rzeczywiście Nan.si dobrze Ci radzi z tym psychiatrą....
...ale Ty chyba nie możesz być dłużej ze swoim obecnym chłopakiem...przecież on cię tylko w tym dołku ugruntowuje i wkopuje, obrazowo rzecz ujmując, byś w swojej depresji, alkoholizmie i trichotillomanii zapuściła głębiej korzonki Sad

No oczywiście on nie robi tego celowo i świadomie, ale tak jest i będzie...
Przepraszam za to, co napisałam, ale...nie mogłam inaczej. Trzymaj się. W razie czego mam masę dobrych pomysłów i jestem nastawiona przyjaźnie, nie zrażaj się do mnie.

Zosia · Wysłany: Wrzesień 27, 2014, 1:51 pm Temat postu:

Hej Nan.si i Kasiaczku. Dzięki za wsparcie, to bardzo wiele dla mnie znaczy. Smile

Kasiaczku, co do chłopaka, to jesteśmy ze sobą już od tak dawna, że jesteśmy chyba skazani na siebie. Very Happy

Wiem dobrze, że on mnie dalej wkopuje, ale uważam, że odejście byłoby zbyt łatwe, najpierw chcę spróbować jego i siebie trochę "wyrzeźbić". W końcu człowieka można zmienić, przez bardzo długi czas przymykałam oczy na jego wady, ale teraz coś się "rusza", zaczynamy w końcu rozmawiać i mówić o tym, co nas boli w zachowaniu tej drugiej osoby. On jest właśnie taki dość nieczuły a ja z kolei jestem leniem, mam 28 lat i nigdy w życiu nie pracowałam. Rozumiem, że może być przez to na mnie wkurzony, skoro on haruje całe dnie, nie jestem tu bez winy.

Do tego on się dowiedział o moim piciu a to przecież bardzo wstydliwa rzecz. Wyobrażam sobie co on czuje jako facet, uświadomił mi to pewien czterdziestolatek na spotkaniu Anonimowych Alkoholików. Po takim odkryciu chłopak miał pełne prawo odejść ode mnie a tego nie zrobił, ja też nie powinnam się poddawać. Smile


	Trichotillomania Forum dla cierpiących na trichotillomanię i trichofagię. To choroba o podłożu obesyjno-kompulsywnym. Jeśli wyrywasz włosy i czujesz się osamotniona/ny ze swoim problemem, to jest miejsce dla Ciebie. Razem będzie nam łatwiej poradzić sobie z trich.		FAQ Szukaj Użytkownicy Grupy Galerie Rejestracja Profil Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości Zaloguj